جولیوس سزار (Julius Caesar) در سال 100 قبل از میلاد در چنین روزهایی (12 یا 13 جولای) هنگامی که دولت روم دچار یکی از پر هرج و مرج ترین دوران موجودیت خود بود، بدنیا آمد. او یکی از مشهورترین چهره های نظامی و فرمانروایان امپراتوری روم بود که از 59 قبل از میلاد به مدت 15 سال فرماندهی ارتش روم برای غلبه بر دشمنان خارجی را بر عهده داشت.

در سال 45 قبل از میلاد به علت موفقیت هایش در ارتش و نیز سابقه رفتاری لقب دیکتاتور روم به وی داده شد این در حالی بود که پدر او به جولیوس سزار بزرگ مشهور بود. اما دیری نپایید که توسط هم رزم خود مارکوس جونیوس بروتوس (Marcus Junius Brutus) و همکاری مجلس سنا در سال 44 قبل از میلاد کشته شد. در بزرگی و شهرت این مرد همین کافی است که ویلیام شکسپیر (William Shakespeare) زندگی او را در نمایشنامه ای بنام جولیوس سزار به رشته تحریر در آورده است.

کلوپاترای هفتم (Cleopatra VII) آخرین فرعون مصر در سال 69 قبل از میلاد در اسکندریه پایتخت وقت مصر بدنیا آمد. او در سن 18 سالگی هنگامی که در زیبایی شهره عام وخاص بود به عنوان فرعون مصر برگزیده شد. در جریان تاخت و تازهای روم به مصر، کلوپاترا برای حفظ کشورش طرح دوستی خود با سزار را ریخت که در نهایت منجر به ازدواج و تولد فرزند از او شد. اما پس از مرگ کلوپاترا، تا مدتها مصر زیر سلطه امپراتوری روم قرار گرفت.

سزار اولین امپراتور روم بود که به بریتانیا تاخت و تاز کرد و توانست تاثیر امپراتوری روم را بر کشوری چون فرانسه برای همیشه جاودانه سازد. پس از کشته شدن سزار، با وجود آنکه مردم دل خوشی از این دیکتاتور نداشتند، همگی از نبود او احساس دلتنگی میکردند. سزار مردی قوی و فوق العاده وفادار به کشورش بود که بیشتر به دلیل حسادت اطرافیان کشته شد. پس از مرگش مردم برای او مقبره با شکوهی ساختند و تا به امروز او را به عنوان یک فرد بزرگ که دستاوردهای بسیاری برای روم به ارمغان آورد مورد ستایش قرار می دهند.

منبع.http://www.senmerv.com