مسیلمة بن حبیب حنفی، معروف به مسیلمه کذاب از طایفه بنی حنیفه و از مردم یمامه و یکی از مدّعیان دروغین نبوت بود. در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، در سال نهم هجرت، همراه بزرگان طایفه خود از یمامه به مدینه آمد و اظهار اسلام کرد؛ اما پس از بازگشت به وطن در اندیشه نبوت رفت و مرتد شد.

وی در زمان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، ادعای نبوت خود را آشکار ساخت و طی نامه‌ای به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نوشت که من در کار نبوت با تو شریک شدم. نیمی از زمین از آن ماست و نیمی از آن قریش. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نامه ای در پاسخ وی نوشت و هلاک وی را از خدا خواست. این نامه نگاری در سال یازدهم هجرت صورت گرفت که اندکی بعد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دار فانی را وداع گفت.

پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم زمینه بیشتری برای مسیلمة فراهم آمد تا جایی که توانست عده زیادی را در اطراف خویش فراهم آورد. او به تقلید از قرآن، کلماتی با نثر مسجع می ساخت و بر مردم عرضه می کرد. مسیلمه با سجاح دختر حارث تمیمی که او نیز ادعای نبوت کرده بود آشنا شد و با او ازدواج کرد و مهر او را بخشودگی نماز صبح و عشاء برای پیروانشان قرار داد!

در سال دوازدهم هجرت سپاهی مجهز -که تعداد زیادی از بزرگان صحابه همچون عمار بن یاسر نیز در میان آنان بودند- به فرماندهی خالد بن ولید راهی یمامه شد و پس از جنگی سخت -که در تاریخ به « جنگ یمامه » مشهور است- سپاه مسیلمه را در هم کوبید و مسیلمه نیز کشته شد.

منابع:
الطبقات، ‌ج 1،‌ ص 273 و 316؛
سیره ابن هشام، ج 4، ص 222؛
تاریخ خلفا؛
جعفریان،‌ ج 2، ص 30؛
منبع.http://daneshnameh.roshd.ir